Definify.com
Definition 2025
addensans
addensans
Latin
Participle
addēnsāns m, f, n (genitive addēnsantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | addēnsāns | addēnsantēs | addēnsantia | ||
| genitive | addēnsantis | addēnsantium | |||
| dative | addēnsantī | addēnsantibus | |||
| accusative | addēnsantem | addēnsāns | addēnsantēs | addēnsantia | |
| ablative | addēnsante, addēnsantī1 | addēnsantibus | |||
| vocative | addēnsāns | addēnsantēs | addēnsantia | ||
1When used purely as an adjective.