Definify.com
Definition 2025
adducendus
adducendus
Latin
Participle
addūcendus m (feminine addūcenda, neuter addūcendum); first/second declension
- which is to be lead etc.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | addūcendus | addūcenda | addūcendum | addūcendī | addūcendae | addūcenda | |
| genitive | addūcendī | addūcendae | addūcendī | addūcendōrum | addūcendārum | addūcendōrum | |
| dative | addūcendō | addūcendō | addūcendīs | ||||
| accusative | addūcendum | addūcendam | addūcendum | addūcendōs | addūcendās | addūcenda | |
| ablative | addūcendō | addūcendā | addūcendō | addūcendīs | |||
| vocative | addūcende | addūcenda | addūcendum | addūcendī | addūcendae | addūcenda | |