Definify.com
Definition 2025
adducens
adducens
Latin
Participle
addūcēns m, f, n (genitive addūcentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | addūcēns | addūcentēs | addūcentia | ||
| genitive | addūcentis | addūcentium | |||
| dative | addūcentī | addūcentibus | |||
| accusative | addūcentem | addūcēns | addūcentēs | addūcentia | |
| ablative | addūcente, addūcentī1 | addūcentibus | |||
| vocative | addūcēns | addūcentēs | addūcentia | ||
1When used purely as an adjective.