Definify.com
Definition 2025
adiugans
adiugans
Latin
Participle
adiugāns m, f, n (genitive adiugantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | adiugāns | adiugantēs | adiugantia | ||
| genitive | adiugantis | adiugantium | |||
| dative | adiugantī | adiugantibus | |||
| accusative | adiugantem | adiugāns | adiugantēs | adiugantia | |
| ablative | adiugante, adiugantī1 | adiugantibus | |||
| vocative | adiugāns | adiugantēs | adiugantia | ||
1When used purely as an adjective.