Definify.com
Definition 2025
adjutus
adjutus
Latin
Participle
adjūtus m (feminine adjūta, neuter adjūtum); first/second declension
- Alternative form of adiūtus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adjūtus | adjūta | adjūtum | adjūtī | adjūtae | adjūta | |
| genitive | adjūtī | adjūtae | adjūtī | adjūtōrum | adjūtārum | adjūtōrum | |
| dative | adjūtō | adjūtō | adjūtīs | ||||
| accusative | adjūtum | adjūtam | adjūtum | adjūtōs | adjūtās | adjūta | |
| ablative | adjūtō | adjūtā | adjūtō | adjūtīs | |||
| vocative | adjūte | adjūta | adjūtum | adjūtī | adjūtae | adjūta | |
References
- adjutus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “adjutus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.