Definify.com
Definition 2025
aequiformis
aequiformis
Latin
Adjective
aequifōrmis m, f (neuter aequifōrme); third declension
- uniform; having successive words connected
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | aequifōrmis | aequifōrme | aequifōrmēs | aequifōrmia | |
| genitive | aequifōrmis | aequifōrmium | |||
| dative | aequifōrmī | aequifōrmibus | |||
| accusative | aequifōrmem | aequifōrme | aequifōrmēs | aequifōrmia | |
| ablative | aequifōrmī | aequifōrmibus | |||
| vocative | aequifōrmis | aequifōrme | aequifōrmēs | aequifōrmia | |
References
- aequiformis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “aequiformis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.