Definify.com
Definition 2025
aeratus
aeratus
Latin
Adjective
aerātus m (feminine aerāta, neuter aerātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | aerātus | aerāta | aerātum | aerātī | aerātae | aerāta | |
| genitive | aerātī | aerātae | aerātī | aerātōrum | aerātārum | aerātōrum | |
| dative | aerātō | aerātō | aerātīs | ||||
| accusative | aerātum | aerātam | aerātum | aerātōs | aerātās | aerāta | |
| ablative | aerātō | aerātā | aerātō | aerātīs | |||
| vocative | aerāte | aerāta | aerātum | aerātī | aerātae | aerāta | |
References
- aeratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aeratus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- AERATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “aeratus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.