Definify.com
Definition 2025
aistin
aistin
Finnish
Noun
aistin
- sensor, sense organ (organ)
Declension
| Inflection of aistin (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | aistin | aistimet | |
| genitive | aistimen | aistimien aistinten | |
| partitive | aistinta | aistimia | |
| illative | aistimeen | aistimiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | aistin | aistimet | |
| accusative | nom. | aistin | aistimet | 
| gen. | aistimen | ||
| genitive | aistimen | aistimien aistinten | |
| partitive | aistinta | aistimia | |
| inessive | aistimessa | aistimissa | |
| elative | aistimesta | aistimista | |
| illative | aistimeen | aistimiin | |
| adessive | aistimella | aistimilla | |
| ablative | aistimelta | aistimilta | |
| allative | aistimelle | aistimille | |
| essive | aistimena | aistimina | |
| translative | aistimeksi | aistimiksi | |
| instructive | — | aistimin | |
| abessive | aistimetta | aistimitta | |
| comitative | — | aistimineen | |
Compounds
- aistinelin
- aistinsolu
Etymology 2
Noun
aistin
- Genitive singular form of aisti.
Verb
aistin
- First-person singular indicative present form of aistia.
- First-person singular indicative past form of aistia.