Definify.com

Definition 2024

aithin

Irish

Alternative forms

aithnigh (Cois Fharraige)

Verb

aithin ‎(present analytic aithníonn, future analytic aithneoidh, verbal noun aithint, past participle aitheanta)

(transitive) know, recognize, identify
Aithníonn ciaróg ciaróg eile.‎
A beetle recognizes another beetle.
(transitive) acknowledge
(transitive) distinguish
(transitive) perceive

Derived terms

so-aitheanta ‎(“recognizable; easy to distinguish, to discern”)

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	aithním	aithníonn tú; aithnír^†	aithníonn sé, sí	aithnímid; aithníonn muid	aithníonn sibh	aithníonn siad; aithníd^†	a aithníonn; a aithníos / a n-aithníonn; a n-aithníos	aithnítear
	past	d'aithin mé; d'aithníos / aithin mé‡; aithníos‡	d'aithin tú; d'aithnís / aithin tú‡; aithnís‡	d'aithin sé, sí / aithin sé, sí‡	d'aithníomar; d'aithin muid / aithníomar‡; aithin muid‡	d'aithin sibh; d'aithníobhair / aithin sibh‡; aithníobhair‡	d'aithin siad; d'aithníodar / aithin siad‡; aithníodar‡	a d'aithin / ar aithin*	aithníodh; haithníodh^†
	past habitual	d'aithnínn / aithnínn‡	d'aithníteá / aithníteá‡	d'aithníodh sé, sí / aithníodh sé, sí‡	d'aithnímis; d'aithníodh muid / aithnímis‡; aithníodh muid‡	d'aithníodh sibh / aithníodh sibh‡	d'aithnídís; d'aithníodh siad / aithnídís; aithníodh siad‡	a d'aithníodh / ar aithníodh*	d'aithnítí / aithnítí‡
	future	aithneoidh mé; aithneod; aithneochaidh mé^†	aithneoidh tú; aithneoir^†; aithneochaidh tú^†	aithneoidh sé, sí; aithneochaidh sé, sí^†	aithneoimid; aithneoidh muid; aithneochaimid^†; aithneochaidh muid^†	aithneoidh sibh; aithneochaidh sibh^†	aithneoidh siad; aithneoid^†; aithneochaidh siad^†	a aithneoidh; a aithneos; a aithneochaidh^†; a aithneochas^† / a n-aithneoidh; a n-aithneos; a n-aithneochaidh^†; a n-aithneochas^†	aithneofar; aithneochar^†
conditional		d'aithneoinn; d'aithneochainn^† / aithneoinn‡; aithneochainn^†‡	d'aithneofá; d'aithneochthá^† / aithneofá‡; aithneochthá^†‡	d'aithneodh sé, sí; d'aithneochadh sé, sí^† / aithneodh sé, sí‡; aithneochadh sé, sí^†‡	d'aithneoimis; d'aithneodh muid; d'aithneochaimis^†; d'aithneochadh muid^† / aithneoimis‡; aithneodh muid‡; aithneochaimis^†‡; aithneochadh muid^†‡	d'aithneodh sibh; d'aithneochadh sibh^† / aithneodh sibh‡; aithneochadh sibh^†‡	d'aithneoidís; d'aithneodh siad; d'aithneochadh siad^† / aithneoidís‡; aithneodh siad‡; aithneochadh siad^†‡	a d'aithneodh; a d'aithneochadh^† / ar aithneodh; ar aithneochadh^†	d'aithneofaí; d'aithneochthaí^† / aithneofaí‡; aithneochthaí^†‡
subjunctive	present	go n-aithní mé; go n-aithníod^†	go n-aithní tú; go n-aithnír^†	go n-aithní sé, sí	go n-aithnímid; go n-aithní muid	go n-aithní sibh	go n-aithní siad; go n-aithníd^†	—	go n-aithnítear
subjunctive	past	dá n-aithnínn	dá n-aithníteá	dá n-aithníodh sé, sí	dá n-aithnímis; dá n-aithníodh muid	dá n-aithníodh sibh	dá n-aithnídís; dá n-aithníodh siad	—	dá n-aithnítí
imperative		aithním	aithin	aithníodh sé, sí	aithnímis	aithnígí; aithnídh^†	aithnídís	—	aithnítear
verbal noun		aithint
past participle		aitheanta

*Indirect relative
† Dialect form
‡Dependent form

Etymology 2

From Old Irish aithnid, aithnigid ‎(“commits for preservation, delivers to, deposits with; entrusts to, commits to the care of, commends to; commends, prescribes (a course of action); orders, commands”), from aithne.

Verb

aithin ‎(present analytic aithníonn, future analytic aithneoidh, verbal noun aithint, past participle aitheanta)

(transitive) bid, command
(transitive, literary) commit, commend (do ‎(“to”))

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	aithním	aithníonn tú; aithnír^†	aithníonn sé, sí	aithnímid; aithníonn muid	aithníonn sibh	aithníonn siad; aithníd^†	a aithníonn; a aithníos / a n-aithníonn; a n-aithníos	aithnítear
	past	d'aithin mé; d'aithníos / aithin mé‡; aithníos‡	d'aithin tú; d'aithnís / aithin tú‡; aithnís‡	d'aithin sé, sí / aithin sé, sí‡	d'aithníomar; d'aithin muid / aithníomar‡; aithin muid‡	d'aithin sibh; d'aithníobhair / aithin sibh‡; aithníobhair‡	d'aithin siad; d'aithníodar / aithin siad‡; aithníodar‡	a d'aithin / ar aithin*	aithníodh; haithníodh^†
	past habitual	d'aithnínn / aithnínn‡	d'aithníteá / aithníteá‡	d'aithníodh sé, sí / aithníodh sé, sí‡	d'aithnímis; d'aithníodh muid / aithnímis‡; aithníodh muid‡	d'aithníodh sibh / aithníodh sibh‡	d'aithnídís; d'aithníodh siad / aithnídís; aithníodh siad‡	a d'aithníodh / ar aithníodh*	d'aithnítí / aithnítí‡
	future	aithneoidh mé; aithneod; aithneochaidh mé^†	aithneoidh tú; aithneoir^†; aithneochaidh tú^†	aithneoidh sé, sí; aithneochaidh sé, sí^†	aithneoimid; aithneoidh muid; aithneochaimid^†; aithneochaidh muid^†	aithneoidh sibh; aithneochaidh sibh^†	aithneoidh siad; aithneoid^†; aithneochaidh siad^†	a aithneoidh; a aithneos; a aithneochaidh^†; a aithneochas^† / a n-aithneoidh; a n-aithneos; a n-aithneochaidh^†; a n-aithneochas^†	aithneofar; aithneochar^†
conditional		d'aithneoinn; d'aithneochainn^† / aithneoinn‡; aithneochainn^†‡	d'aithneofá; d'aithneochthá^† / aithneofá‡; aithneochthá^†‡	d'aithneodh sé, sí; d'aithneochadh sé, sí^† / aithneodh sé, sí‡; aithneochadh sé, sí^†‡	d'aithneoimis; d'aithneodh muid; d'aithneochaimis^†; d'aithneochadh muid^† / aithneoimis‡; aithneodh muid‡; aithneochaimis^†‡; aithneochadh muid^†‡	d'aithneodh sibh; d'aithneochadh sibh^† / aithneodh sibh‡; aithneochadh sibh^†‡	d'aithneoidís; d'aithneodh siad; d'aithneochadh siad^† / aithneoidís‡; aithneodh siad‡; aithneochadh siad^†‡	a d'aithneodh; a d'aithneochadh^† / ar aithneodh; ar aithneochadh^†	d'aithneofaí; d'aithneochthaí^† / aithneofaí‡; aithneochthaí^†‡
subjunctive	present	go n-aithní mé; go n-aithníod^†	go n-aithní tú; go n-aithnír^†	go n-aithní sé, sí	go n-aithnímid; go n-aithní muid	go n-aithní sibh	go n-aithní siad; go n-aithníd^†	—	go n-aithnítear
subjunctive	past	dá n-aithnínn	dá n-aithníteá	dá n-aithníodh sé, sí	dá n-aithnímis; dá n-aithníodh muid	dá n-aithníodh sibh	dá n-aithnídís; dá n-aithníodh siad	—	dá n-aithnítí
imperative		aithním	aithin	aithníodh sé, sí	aithnímis	aithnígí; aithnídh^†	aithnídís	—	aithnítear
verbal noun		aithint
past participle		aitheanta

*Indirect relative
† Dialect form
‡Dependent form

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aithin	n-aithin	haithin	t-aithin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

“2 aithnid (‘knows, recognises’)” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
“aiṫniġim ‘know, recognise’” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1927, by Patrick S. Dinneen.
“aiṫnim ‘command’” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1927, by Patrick S. Dinneen.
Franz Nikolaus Finck, 1899, Die araner mundart, Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, vol. II, 24.
"aithin" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

Definify.com

Definition 2024

aithin

aithin

Irish

Alternative forms

Verb

Derived terms

Conjugation

Etymology 2

Verb

Conjugation

Mutation

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results