Definify.com
Definition 2025
albicatus
albicatus
Latin
Participle
albicātus m (feminine albicāta, neuter albicātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | albicātus | albicāta | albicātum | albicātī | albicātae | albicāta | |
| genitive | albicātī | albicātae | albicātī | albicātōrum | albicātārum | albicātōrum | |
| dative | albicātō | albicātō | albicātīs | ||||
| accusative | albicātum | albicātam | albicātum | albicātōs | albicātās | albicāta | |
| ablative | albicātō | albicātā | albicātō | albicātīs | |||
| vocative | albicāte | albicāta | albicātum | albicātī | albicātae | albicāta | |
References
- ALBICATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)