Definify.com
Definition 2024
alfabe
alfabe
Turkish
Noun
alfabe (definite accusative alfabeyi, plural alfabeler)
Declension
declension of alfabe
possessive forms of alfabe
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | alfabem | alfabelerim |
| definite accusative (belirtme) | alfabemi | alfabelerimi |
| dative (yönelme) | alfabeme | alfabelerime |
| locative (bulunma) | alfabemde | alfabelerimde |
| ablative (çıkma) | alfabemden | alfabelerimden |
| genitive (tamlayan) | alfabemin | alfabelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | alfaben | alfabelerin |
| definite accusative (belirtme) | alfabeni | alfabelerini |
| dative (yönelme) | alfabene | alfabelerine |
| locative (bulunma) | alfabende | alfabelerinde |
| ablative (çıkma) | alfabenden | alfabelerinden |
| genitive (tamlayan) | alfabenin | alfabelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | alfabesi | alfabeleri |
| definite accusative (belirtme) | alfabesini | alfabelerini |
| dative (yönelme) | alfabesine | alfabelerine |
| locative (bulunma) | alfabesinde | alfabelerinde |
| ablative (çıkma) | alfabesinden | alfabelerinden |
| genitive (tamlayan) | alfabesinin | alfabelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | alfabemiz | alfabelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | alfabemizi | alfabelerimizi |
| dative (yönelme) | alfabemize | alfabelerimize |
| locative (bulunma) | alfabemizde | alfabelerimizde |
| ablative (çıkma) | alfabemizden | alfabelerimizden |
| genitive (tamlayan) | alfabemizin | alfabelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | alfabeniz | alfabeleriniz |
| definite accusative (belirtme) | alfabenizi | alfabelerinizi |
| dative (yönelme) | alfabenize | alfabelerinize |
| locative (bulunma) | alfabenizde | alfabelerinizde |
| ablative (çıkma) | alfabenizden | alfabelerinizden |
| genitive (tamlayan) | alfabenizin | alfabelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | alfabeleri | alfabeleri |
| definite accusative (belirtme) | alfabelerini | alfabelerini |
| dative (yönelme) | alfabelerine | alfabelerine |
| locative (bulunma) | alfabelerinde | alfabelerinde |
| ablative (çıkma) | alfabelerinden | alfabelerinden |
| genitive (tamlayan) | alfabelerinin | alfabelerinin |