Definify.com
Definition 2025
alienandus
alienandus
Latin
Participle
aliēnandus m (feminine aliēnanda, neuter aliēnandum); first/second declension
- which is to be alienated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | aliēnandus | aliēnanda | aliēnandum | aliēnandī | aliēnandae | aliēnanda | |
| genitive | aliēnandī | aliēnandae | aliēnandī | aliēnandōrum | aliēnandārum | aliēnandōrum | |
| dative | aliēnandō | aliēnandō | aliēnandīs | ||||
| accusative | aliēnandum | aliēnandam | aliēnandum | aliēnandōs | aliēnandās | aliēnanda | |
| ablative | aliēnandō | aliēnandā | aliēnandō | aliēnandīs | |||
| vocative | aliēnande | aliēnanda | aliēnandum | aliēnandī | aliēnandae | aliēnanda | |