Definify.com
Definition 2025
allatus
allatus
Latin
Alternative forms
Participle
allātus m (feminine allāta, neuter allātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | allātus | allāta | allātum | allātī | allātae | allāta | |
| genitive | allātī | allātae | allātī | allātōrum | allātārum | allātōrum | |
| dative | allātō | allātō | allātīs | ||||
| accusative | allātum | allātam | allātum | allātōs | allātās | allāta | |
| ablative | allātō | allātā | allātō | allātīs | |||
| vocative | allāte | allāta | allātum | allātī | allātae | allāta | |
References
- allatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “allatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- extraneous causes: causae extrinsecus allatae (opp. in ipsa re positae)
- on receiving the news: nuntio allato or accepto
- news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est
- correspondence: litterae missae et allatae
- extraneous causes: causae extrinsecus allatae (opp. in ipsa re positae)