Definify.com
Definition 2025
almai
almai
Hungarian
Noun
almai
- third-person singular (multiple possessions) possessive of alom
 
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | almai | — | 
| accusative | almait | — | 
| dative | almainak | — | 
| instrumental | almaival | — | 
| causal-final | almaiért | — | 
| translative | almaivá | — | 
| terminative | almaiig | — | 
| essive-formal | almaiként | — | 
| essive-modal | almaiul | — | 
| inessive | almaiban | — | 
| superessive | almain | — | 
| adessive | almainál | — | 
| illative | almaiba | — | 
| sublative | almaira | — | 
| allative | almaihoz | — | 
| elative | almaiból | — | 
| delative | almairól | — | 
| ablative | almaitól | — | 
Inari Sami
Etymology
Cognate with Northern Sami olmmái.
Noun
almai
Inflection
| Inflection of almai[1] | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| Nominative | almai | almaah | 
| Accusative | almaa | almaid | 
| Genitive | almaa | almai | 
| Illative |  almai almajân  | 
almaid | 
| Locative | almast | almain | 
| Comitative | almain | almaiguin | 
| Abessive | almaattáá | almaittáá | 
| Essive | almajin | — | 
| Partitive | almajid | — |