Definify.com
Definition 2025
altercandus
altercandus
Latin
Participle
altercandus m (feminine altercanda, neuter altercandum); first/second declension
- which is to be argued
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | altercandus | altercanda | altercandum | altercandī | altercandae | altercanda | |
| genitive | altercandī | altercandae | altercandī | altercandōrum | altercandārum | altercandōrum | |
| dative | altercandō | altercandō | altercandīs | ||||
| accusative | altercandum | altercandam | altercandum | altercandōs | altercandās | altercanda | |
| ablative | altercandō | altercandā | altercandō | altercandīs | |||
| vocative | altercande | altercanda | altercandum | altercandī | altercandae | altercanda | |