Definify.com
Definition 2025
altercatus
altercatus
Latin
Participle
altercātus m (feminine altercāta, neuter altercātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | altercātus | altercāta | altercātum | altercātī | altercātae | altercāta | |
| genitive | altercātī | altercātae | altercātī | altercātōrum | altercātārum | altercātōrum | |
| dative | altercātō | altercātō | altercātīs | ||||
| accusative | altercātum | altercātam | altercātum | altercātōs | altercātās | altercāta | |
| ablative | altercātō | altercātā | altercātō | altercātīs | |||
| vocative | altercāte | altercāta | altercātum | altercātī | altercātae | altercāta | |
References
- altercatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016