Definify.com
Definition 2024
alternaturus
alternaturus
Latin
Participle
alternatūrus m (feminine alternatūra, neuter alternatūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | alternatūrus | alternatūra | alternatūrum | alternatūrī | alternatūrae | alternatūra | |
genitive | alternatūrī | alternatūrae | alternatūrī | alternatūrōrum | alternatūrārum | alternatūrōrum | |
dative | alternatūrō | alternatūrō | alternatūrīs | ||||
accusative | alternatūrum | alternatūram | alternatūrum | alternatūrōs | alternatūrās | alternatūra | |
ablative | alternatūrō | alternatūrā | alternatūrō | alternatūrīs | |||
vocative | alternatūre | alternatūra | alternatūrum | alternatūrī | alternatūrae | alternatūra |