Definify.com
Definition 2025
amictus
amictus
Latin
Participle
amictus m (feminine amicta, neuter amictum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | amictus | amicta | amictum | amictī | amictae | amicta | |
| genitive | amictī | amictae | amictī | amictōrum | amictārum | amictōrum | |
| dative | amictō | amictō | amictīs | ||||
| accusative | amictum | amictam | amictum | amictōs | amictās | amicta | |
| ablative | amictō | amictā | amictō | amictīs | |||
| vocative | amicte | amicta | amictum | amictī | amictae | amicta | |
Noun
amictus m (genitive amictūs); fourth declension
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | amictus | amictūs |
| genitive | amictūs | amictuum |
| dative | amictuī | amictibus |
| accusative | amictum | amictūs |
| ablative | amictū | amictibus |
| vocative | amictus | amictūs |
Descendants
References
- amictus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- amictus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- AMICTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “amictus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- amictus in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- amictus in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin