Definify.com
Definition 2025
anatinus
anatinus
Latin
Adjective
anatīnus m (feminine anatīna, neuter anatīnum); first/second declension
- Of, or resembling a duck.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | anatīnus | anatīna | anatīnum | anatīnī | anatīnae | anatīna | |
| genitive | anatīnī | anatīnae | anatīnī | anatīnōrum | anatīnārum | anatīnōrum | |
| dative | anatīnō | anatīnō | anatīnīs | ||||
| accusative | anatīnum | anatīnam | anatīnum | anatīnōs | anatīnās | anatīna | |
| ablative | anatīnō | anatīnā | anatīnō | anatīnīs | |||
| vocative | anatīne | anatīna | anatīnum | anatīnī | anatīnae | anatīna | |
Related terms
- anas
- anatārius
- anaticula
Descendants
- English: anatine
References
- anatinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ANATINUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “anatinus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.