Definify.com
Definition 2025
anatolicus
anatolicus
Latin
Adjective
anatolicus m (feminine anatolica, neuter anatolicum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | anatolicus | anatolica | anatolicum | anatolicī | anatolicae | anatolica | |
| genitive | anatolicī | anatolicae | anatolicī | anatolicōrum | anatolicārum | anatolicōrum | |
| dative | anatolicō | anatolicō | anatolicīs | ||||
| accusative | anatolicum | anatolicam | anatolicum | anatolicōs | anatolicās | anatolica | |
| ablative | anatolicō | anatolicā | anatolicō | anatolicīs | |||
| vocative | anatolice | anatolica | anatolicum | anatolicī | anatolicae | anatolica | |