Definify.com
Definition 2025
anhänken
anhänken
Luxembourgish
Verb
anhänken (third-person singular present hänkt an, preterite houng an, past participle agehaang or agehaangen, past subjunctive héing an, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Irregular with past tense, separable | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | anhänken | |||
| participle | agehaangen | |||
| auxiliary | hunn | |||
|  present indicative  | 
 past indicative  | 
conditional | imperative | |
| 1st singular | hänken an | houng an | héing an | — | 
| 2nd singular | hänks an | houngs an | héings an | hänk an | 
| 3rd singular | hänkt an | houng an | héing an | — | 
| 1st plural | hänken an | houngen an | héingen an | — | 
| 2nd plural | hänkt an | houngt an | héingt an | hänkt an | 
| 3rd plural | hänken an | houngen an | héingen an | — | 
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||||