Definify.com
Definition 2025
annodandus
annodandus
Latin
Participle
annōdandus m (feminine annōdanda, neuter annōdandum); first/second declension
- Alternative form of adnōdandus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | annōdandus | annōdanda | annōdandum | annōdandī | annōdandae | annōdanda | |
| genitive | annōdandī | annōdandae | annōdandī | annōdandōrum | annōdandārum | annōdandōrum | |
| dative | annōdandō | annōdandō | annōdandīs | ||||
| accusative | annōdandum | annōdandam | annōdandum | annōdandōs | annōdandās | annōdanda | |
| ablative | annōdandō | annōdandā | annōdandō | annōdandīs | |||
| vocative | annōdande | annōdanda | annōdandum | annōdandī | annōdandae | annōdanda | |