Definify.com
Definition 2025
annulatus
annulatus
Latin
Adjective
annulātus m (feminine annulāta, neuter annulātum); first/second declension
- one-year-old
- Alternative form of anulātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ānnulātus | ānnulāta | ānnulātum | ānnulātī | ānnulātae | ānnulāta | |
| genitive | ānnulātī | ānnulātae | ānnulātī | ānnulātōrum | ānnulātārum | ānnulātōrum | |
| dative | ānnulātō | ānnulātō | ānnulātīs | ||||
| accusative | ānnulātum | ānnulātam | ānnulātum | ānnulātōs | ānnulātās | ānnulāta | |
| ablative | ānnulātō | ānnulātā | ānnulātō | ānnulātīs | |||
| vocative | ānnulāte | ānnulāta | ānnulātum | ānnulātī | ānnulātae | ānnulāta | |