Definify.com
Definition 2025
anodynus
anodynus
Latin
Adjective
anōdynus m (feminine anōdyna, neuter anōdynum); first/second declension
- Alternative form of anōdynos
 
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | anōdynus | anōdyna | anōdynum | anōdynī | anōdynae | anōdyna | |
| genitive | anōdynī | anōdynae | anōdynī | anōdynōrum | anōdynārum | anōdynōrum | |
| dative | anōdynō | anōdynō | anōdynīs | ||||
| accusative | anōdynum | anōdynam | anōdynum | anōdynōs | anōdynās | anōdyna | |
| ablative | anōdynō | anōdynā | anōdynō | anōdynīs | |||
| vocative | anōdyne | anōdyna | anōdynum | anōdynī | anōdynae | anōdyna | |
References
- ANODYNUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)