Definify.com
Definition 2025
anomalus
anomalus
Latin
Adjective
anōmalus m (feminine anōmala, neuter anōmalum); first/second declension
- Alternative form of anōmalos
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | anōmalus | anōmala | anōmalum | anōmalī | anōmalae | anōmala | |
genitive | anōmalī | anōmalae | anōmalī | anōmalōrum | anōmalārum | anōmalōrum | |
dative | anōmalō | anōmalō | anōmalīs | ||||
accusative | anōmalum | anōmalam | anōmalum | anōmalōs | anōmalās | anōmala | |
ablative | anōmalō | anōmalā | anōmalō | anōmalīs | |||
vocative | anōmale | anōmala | anōmalum | anōmalī | anōmalae | anōmala |
References
- ANOMALUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)