Definify.com
Definition 2025
anteiens
anteiens
Latin
Participle
anteiēns m, f, n (genitive anteientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | anteiēns | anteientēs | anteientia | ||
| genitive | anteientis | anteientium | |||
| dative | anteientī | anteientibus | |||
| accusative | anteientem | anteiēns | anteientēs | anteientia | |
| ablative | anteiente, anteientī1 | anteientibus | |||
| vocative | anteiēns | anteientēs | anteientia | ||
1When used purely as an adjective.