Definify.com
Definition 2025
anularius
anularius
Latin
Adjective
ānulārius m (feminine ānulāria, neuter ānulārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ānulārius | ānulāria | ānulārium | ānulāriī | ānulāriae | ānulāria | |
| genitive | ānulāriī | ānulāriae | ānulāriī | ānulāriōrum | ānulāriārum | ānulāriōrum | |
| dative | ānulāriō | ānulāriō | ānulāriīs | ||||
| accusative | ānulārium | ānulāriam | ānulārium | ānulāriōs | ānulāriās | ānulāria | |
| ablative | ānulāriō | ānulāriā | ānulāriō | ānulāriīs | |||
| vocative | ānulārie | ānulāria | ānulārium | ānulāriī | ānulāriae | ānulāria | |
Related terms
References
- anularius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- anularius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “anularius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.