Definify.com
Definition 2025
appetitus
appetitus
Latin
Noun
appetītus m (genitive appetītūs); fourth declension
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | appetītus | appetītūs | 
| genitive | appetītūs | appetītuum | 
| dative | appetītuī | appetītibus | 
| accusative | appetītum | appetītūs | 
| ablative | appetītū | appetītibus | 
| vocative | appetītus | appetītūs | 
Descendants
Participle
appetītus m (feminine appetīta, neuter appetītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | appetītus | appetīta | appetītum | appetītī | appetītae | appetīta | |
| genitive | appetītī | appetītae | appetītī | appetītōrum | appetītārum | appetītōrum | |
| dative | appetītō | appetītō | appetītīs | ||||
| accusative | appetītum | appetītam | appetītum | appetītōs | appetītās | appetīta | |
| ablative | appetītō | appetītā | appetītō | appetītīs | |||
| vocative | appetīte | appetīta | appetītum | appetītī | appetītae | appetīta | |
Related terms
References
- appetitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - appetitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - Félix Gaffiot (1934), “appetitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.