Definify.com
Definition 2025
applicatus
applicatus
Latin
Participle
applicātus m (feminine applicāta, neuter applicātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | applicātus | applicāta | applicātum | applicātī | applicātae | applicāta | |
| genitive | applicātī | applicātae | applicātī | applicātōrum | applicātārum | applicātōrum | |
| dative | applicātō | applicātō | applicātīs | ||||
| accusative | applicātum | applicātam | applicātum | applicātōs | applicātās | applicāta | |
| ablative | applicātō | applicātā | applicātō | applicātīs | |||
| vocative | applicāte | applicāta | applicātum | applicātī | applicātae | applicāta | |
References
- applicatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- applicatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- APPLICATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “applicatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.