Definify.com
Definition 2025
appropians
appropians
Latin
Participle
appropiāns m, f, n (genitive appropiantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | appropiāns | appropiantēs | appropiantia | ||
| genitive | appropiantis | appropiantium | |||
| dative | appropiantī | appropiantibus | |||
| accusative | appropiantem | appropiāns | appropiantēs | appropiantia | |
| ablative | appropiante, appropiantī1 | appropiantibus | |||
| vocative | appropiāns | appropiantēs | appropiantia | ||
1When used purely as an adjective.