Definify.com
Definition 2025
apputaturus
apputaturus
Latin
Participle
apputātūrus m (feminine apputātūra, neuter apputātūrum); first/second declension
- about to evaluate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | apputātūrus | apputātūra | apputātūrum | apputātūrī | apputātūrae | apputātūra | |
| genitive | apputātūrī | apputātūrae | apputātūrī | apputātūrōrum | apputātūrārum | apputātūrōrum | |
| dative | apputātūrō | apputātūrō | apputātūrīs | ||||
| accusative | apputātūrum | apputātūram | apputātūrum | apputātūrōs | apputātūrās | apputātūra | |
| ablative | apputātūrō | apputātūrā | apputātūrō | apputātūrīs | |||
| vocative | apputātūre | apputātūra | apputātūrum | apputātūrī | apputātūrae | apputātūra | |