Definify.com
Definition 2025
arrangiare
arrangiare
Italian
Verb
arrangiare
- (transitive) To arrange (all senses)
Related terms
Conjugation
Conjugation of arrangiare
| infinitive | arrangiare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | arrangiando | |||
| present participle | arrangiante | past participle | arrangiato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | arrangio | arrangi | arrangia | arrangiamo | arrangiate | arrangiano |
| imperfect | arrangiavo | arrangiavi | arrangiava | arrangiavamo | arrangiavate | arrangiavano |
| past historic | arrangiai | arrangiasti | arrangiò | arrangiammo | arrangiaste | arrangiarono |
| future | arrangerò | arrangerai | arrangerà | arrangeremo | arrangerete | arrangeranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | arrangerei | arrangeresti | arrangerebbe | arrangeremmo | arrangereste | arrangerebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | arrangi | arrangi | arrangi | arrangiamo | arrangiate | arrangino |
| imperfect | arrangiassi | arrangiassi | arrangiasse | arrangiassimo | arrangiaste | arrangiassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| arrangia, non arrangiare | arrangi | arrangiamo | arrangiate | arrangino | ||