Definify.com
Definition 2025
assitus
assitus
Latin
Participle
assitus m (feminine assita, neuter assitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | assitus | assita | assitum | assitī | assitae | assita | |
| genitive | assitī | assitae | assitī | assitōrum | assitārum | assitōrum | |
| dative | assitō | assitō | assitīs | ||||
| accusative | assitum | assitam | assitum | assitōs | assitās | assita | |
| ablative | assitō | assitā | assitō | assitīs | |||
| vocative | assite | assita | assitum | assitī | assitae | assita | |
References
- assitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ASSITUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “assitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.