Definify.com
Definition 2025
assolans
assolans
Latin
Participle
assolāns m, f, n (genitive assolantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | assolāns | assolantēs | assolantia | ||
| genitive | assolantis | assolantium | |||
| dative | assolantī | assolantibus | |||
| accusative | assolantem | assolāns | assolantēs | assolantia | |
| ablative | assolante, assolantī1 | assolantibus | |||
| vocative | assolāns | assolantēs | assolantia | ||
1When used purely as an adjective.