Definify.com
Definition 2025
assuefaciens
assuefaciens
Latin
Participle
assuēfaciēns m, f, n (genitive assuēfacientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | assuēfaciēns | assuēfacientēs | assuēfacientia | ||
| genitive | assuēfacientis | assuēfacientium | |||
| dative | assuēfacientī | assuēfacientibus | |||
| accusative | assuēfacientem | assuēfaciēns | assuēfacientēs | assuēfacientia | |
| ablative | assuēfaciente, assuēfacientī1 | assuēfacientibus | |||
| vocative | assuēfaciēns | assuēfacientēs | assuēfacientia | ||
1When used purely as an adjective.