Definify.com
Definition 2025
attingens
attingens
Latin
Participle
attingēns m, f, n (genitive attingentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | attingēns | attingentēs | attingentia | ||
| genitive | attingentis | attingentium | |||
| dative | attingentī | attingentibus | |||
| accusative | attingentem | attingēns | attingentēs | attingentia | |
| ablative | attingente, attingentī1 | attingentibus | |||
| vocative | attingēns | attingentēs | attingentia | ||
1When used purely as an adjective.