Definify.com
Definition 2025
auctumnus
auctumnus
Latin
Alternative forms
Noun
auctumnus m (genitive auctumnī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | auctumnus | auctumnī |
| genitive | auctumnī | auctumnōrum |
| dative | auctumnō | auctumnīs |
| accusative | auctumnum | auctumnōs |
| ablative | auctumnō | auctumnīs |
| vocative | auctumne | auctumnī |
Adjective
auctumnus m (feminine auctumna, neuter auctumnum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | auctumnus | auctumna | auctumnum | auctumnī | auctumnae | auctumna | |
| genitive | auctumnī | auctumnae | auctumnī | auctumnōrum | auctumnārum | auctumnōrum | |
| dative | auctumnō | auctumnō | auctumnīs | ||||
| accusative | auctumnum | auctumnam | auctumnum | auctumnōs | auctumnās | auctumna | |
| ablative | auctumnō | auctumnā | auctumnō | auctumnīs | |||
| vocative | auctumne | auctumna | auctumnum | auctumnī | auctumnae | auctumna | |
References
- auctumnus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “auctumnus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.