Definify.com
Definition 2025
auguratus
auguratus
Latin
Participle
augurātus m (feminine augurāta, neuter augurātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | augurātus | augurāta | augurātum | augurātī | augurātae | augurāta | |
| genitive | augurātī | augurātae | augurātī | augurātōrum | augurātārum | augurātōrum | |
| dative | augurātō | augurātō | augurātīs | ||||
| accusative | augurātum | augurātam | augurātum | augurātōs | augurātās | augurāta | |
| ablative | augurātō | augurātā | augurātō | augurātīs | |||
| vocative | augurāte | augurāta | augurātum | augurātī | augurātae | augurāta | |
References
- auguratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - auguratus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - Félix Gaffiot (1934), “auguratus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.