Definify.com
Definition 2025
auxiliabundus
auxiliabundus
Latin
Adjective
auxiliābundus m (feminine auxiliābunda, neuter auxiliābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | auxiliābundus | auxiliābunda | auxiliābundum | auxiliābundī | auxiliābundae | auxiliābunda | |
| genitive | auxiliābundī | auxiliābundae | auxiliābundī | auxiliābundōrum | auxiliābundārum | auxiliābundōrum | |
| dative | auxiliābundō | auxiliābundō | auxiliābundīs | ||||
| accusative | auxiliābundum | auxiliābundam | auxiliābundum | auxiliābundōs | auxiliābundās | auxiliābunda | |
| ablative | auxiliābundō | auxiliābundā | auxiliābundō | auxiliābundīs | |||
| vocative | auxiliābunde | auxiliābunda | auxiliābundum | auxiliābundī | auxiliābundae | auxiliābunda | |
References
- auxiliabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “auxiliabundus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.