Definify.com
Definition 2025
auxilians
auxilians
Latin
Etymology
Present participle of auxilior.
Participle
auxiliāns m, f, n (genitive auxiliantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | auxiliāns | auxiliantēs | auxiliantia | ||
| genitive | auxiliantis | auxiliantium | |||
| dative | auxiliantī | auxiliantibus | |||
| accusative | auxiliantem | auxiliāns | auxiliantēs | auxiliantia | |
| ablative | auxiliante, auxiliantī1 | auxiliantibus | |||
| vocative | auxiliāns | auxiliantēs | auxiliantia | ||
1When used purely as an adjective.