Definify.com
Definition 2024
bäikéieren
bäikéieren
Luxembourgish
Verb
bäikéieren (third-person singular present kéiert bäi, past participle bäigekéiert, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Regular, separable | ||
|---|---|---|
| infinitive | bäikéieren | |
| participle | bäigekéiert | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | kéiere bäi | — |
| 2nd singular | kéiers bäi | kéier bäi |
| 3rd singular | kéiert bäi | — |
| 1st plural | kéiere bäi | — |
| 2nd plural | kéiert bäi | kéiert bäi |
| 3rd plural | kéiere bäi | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||