Turkish

Verb

bağlamak ‎(third-person singular simple present bağlar)

1. to bind

   Arkadaşım, bu anlaşmaya ben imza atmadım. Beni bağlamaz.

   My buddy, I haven't signed this agreement. It does not bind me.

2. to connect
3. to fasten

   "(Önce) Deveni bağla, ondan sonra Allah'a tevekkül et."

   "(First) Tie your camel, than submit to God.

   Hostes, inişe geçmek üzere olduğumuzu ve kemerlerimizi bağlamamızı anons etti.

   [A/The] Stewardes announced that we are going to land and that we fasten our seat belts.

4. to put through

   Telefonu bağlarsa görüşüp içimi dökeceğim.

   If [he/she/it] puts through, I will talk to (him/her/it/them) and open me.

5. to tie

   Kravatını kendi bağladı.

   [He/She/It] tied [his/her/its] tie.

Antonyms

• bağlamamak

Derived terms

• bağlanmak
• bağlatmak

Conjugation

References

1. ↑ "bağlamak" - nişanyansözlük