Definify.com
Definition 2024
bencés
bencés
Hungarian
Adjective
bencés (not comparable)
- Benedictine (of or relating to the Benedictine Order)
- bencés apáca ― Benedictine nun
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | bencés | bencések |
| accusative | bencést | bencéseket |
| dative | bencésnek | bencéseknek |
| instrumental | bencéssel | bencésekkel |
| causal-final | bencésért | bencésekért |
| translative | bencéssé | bencésekké |
| terminative | bencésig | bencésekig |
| essive-formal | bencésként | bencésekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | bencésben | bencésekben |
| superessive | bencésen | bencéseken |
| adessive | bencésnél | bencéseknél |
| illative | bencésbe | bencésekbe |
| sublative | bencésre | bencésekre |
| allative | bencéshez | bencésekhez |
| elative | bencésből | bencésekből |
| delative | bencésről | bencésekről |
| ablative | bencéstől | bencésektől |