Definify.com
Definition 2025
benda
benda
Faroese
Verb
benda (third person singular past indicative bendi, third person plural past indicative bendu, supine bent)
Conjugation
| v-5 | ||||
| infinitive | benda | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | bendandi | |||
| past participle a7 | bendur | |||
| supine | bent | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | bendi | bendir | bendir | benda |
| past | bendi | bendi | bendi | bendu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | bend! | — | bendið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɛnta/
- Rhymes: -ɛnta
Etymology 1
From Old Norse benda, from Proto-Germanic *bandijaną (“to bend”). Cognate with English bend.
Verb
benda (weak verb, third-person singular past indicative benti, supine bent)
- (transitive) To bend.
- (transitive) To tie; join.
- (transitive) To strive; contest.
- (transitive, figuratively) To give away.
Etymology 2
From Old Norse benda, from Proto-Germanic *bandwijaną.
Verb
benda (weak verb, third-person singular past indicative benti, supine bent)
Conjugation
benda — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að benda | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bent | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bendandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég bendi | við bendum | present (nútíð) |
ég bendi | við bendum |
| þú bendir | þið bendið | þú bendir | þið bendið | ||
| hann, hún, það bendir | þeir, þær, þau benda | hann, hún, það bendi | þeir, þær, þau bendi | ||
| past (þátíð) |
ég benti | við bentum | past (þátíð) |
ég benti | við bentum |
| þú bentir | þið bentuð | þú bentir | þið bentuð | ||
| hann, hún, það benti | þeir, þær, þau bentu | hann, hún, það benti | þeir, þær, þau bentu | ||
| imperative (boðháttur) |
bend (þú) | bendið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bentu | bendiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bentur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
bentur | bent | bent | bentir | bentar | bent | |
| accusative (þolfall) |
bentan | benta | bent | benta | bentar | bent | |
| dative (þágufall) |
bentum | bentri | bentu | bentum | bentum | bentum | |
| genitive (eignarfall) |
bents | bentrar | bents | bentra | bentra | bentra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
benti | benta | benta | bentu | bentu | bentu | |
| accusative (þolfall) |
benta | bentu | benta | bentu | bentu | bentu | |
| dative (þágufall) |
benta | bentu | benta | bentu | bentu | bentu | |
| genitive (eignarfall) |
benta | bentu | benta | bentu | bentu | bentu | |
Derived terms
Derived terms
|
|