Definify.com
Definition 2025
bianchire
bianchire
Italian
Verb
bianchire
- (transitive) to whiten
Conjugation
Conjugation of bianchire
| infinitive | bianchire | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | bianchendo | |||
| present participle | bianchente | past participle | bianchito | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | bianchisco | bianchisci | bianchisce | bianchiamo | bianchite | bianchiscono |
| imperfect | bianchivo | bianchivi | bianchiva | bianchivamo | bianchivate | bianchivano |
| past historic | bianchii | bianchisti | bianchì | bianchimmo | bianchiste | bianchirono |
| future | bianchirò | bianchirai | bianchirà | bianchiremo | bianchirete | bianchiranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | bianchirei | bianchiresti | bianchirebbe | bianchiremmo | bianchireste | bianchirebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | bianchisca | bianchisca | bianchisca | bianchiamo | bianchiate | bianchiscano |
| imperfect | bianchissi | bianchissi | bianchisse | bianchissimo | bianchiste | bianchissero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| bianchisci, non bianchire | bianchisca | bianchiamo | bianchite | bianchiscano | ||