Definify.com
Definition 2025
bilanx
bilanx
Latin
Adjective
bilanx m, f, n (genitive bilancis); third declension
- (of a balance) having two scales
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | bilanx | bilancēs | bilancia | ||
| genitive | bilancis | bilancium | |||
| dative | bilancī | bilancibus | |||
| accusative | bilancem | bilanx | bilancēs | bilancia | |
| ablative | bilancī | bilancibus | |||
| vocative | bilanx | bilancēs | bilancia | ||
References
- bĭlanx in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Jan Frederik Niermeyer, Mediae Latinitatis Lexicon Minus : Lexique Latin Médiéval–Français/Anglais : A Medieval Latin–French/English Dictionary, fascicle I (1976), page 98/2, “bilanx”, adj.
Noun
bilanx f (genitive bilancis); third declension
- a balance with two scalepans
Alternative forms
Declension
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | bilanx | bilancēs |
| genitive | bilancis | bilancum |
| dative | bilancī | bilancibus |
| accusative | bilancem | bilancēs |
| ablative | bilance | bilancibus |
| vocative | bilanx | bilancēs |
References
- bilanx in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “bĭlanx”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette, page 218/1.
- Jan Frederik Niermeyer, Mediae Latinitatis Lexicon Minus : Lexique Latin Médiéval–Français/Anglais : A Medieval Latin–French/English Dictionary, fascicle I (1976), page 98/2, “bilanx”, subst.