Definify.com
Webster 1913 Edition
Biogen
Bi′o-gen
,Noun.
[Gr.
βίοσ
life + -gen
.] (Biol.)
Bioplasm.
Definition 2025
biogen
biogen
German
Adjective
biogen (not comparable)
Declension
Declension of biogen
| number & gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | all genders | ||
| predicative | er ist biogen | sie ist biogen | es ist biogen | sie sind biogen | |
| strong declension (without article) |
nominative | biogener | biogene | biogenes | biogene |
| genitive | biogenen | biogener | biogenen | biogener | |
| dative | biogenem | biogener | biogenem | biogenen | |
| accusative | biogenen | biogene | biogenes | biogene | |
| weak declension (with definite article) |
nominative | der biogene | die biogene | das biogene | die biogenen |
| genitive | des biogenen | der biogenen | des biogenen | der biogenen | |
| dative | dem biogenen | der biogenen | dem biogenen | den biogenen | |
| accusative | den biogenen | die biogene | das biogene | die biogenen | |
| mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein biogener | eine biogene | ein biogenes | (keine) biogenen |
| genitive | eines biogenen | einer biogenen | eines biogenen | (keiner) biogenen | |
| dative | einem biogenen | einer biogenen | einem biogenen | (keinen) biogenen | |
| accusative | einen biogenen | eine biogene | ein biogenes | (keine) biogenen | |