Definify.com
Definition 2025
blattarius
blattarius
Latin
Adjective
blattārius m (feminine blattāria, neuter blattārium); first/second declension
- pertaining to or suitable for blattae (q.v.)
- (of a place, figuratively) dark, dim, gloomy, obscure (so called from the dislike of blattae of the light)
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | blattārius | blattāria | blattārium | blattāriī | blattāriae | blattāria | |
| genitive | blattāriī | blattāriae | blattāriī | blattāriōrum | blattāriārum | blattāriōrum | |
| dative | blattāriō | blattāriō | blattāriīs | ||||
| accusative | blattārium | blattāriam | blattārium | blattāriōs | blattāriās | blattāria | |
| ablative | blattāriō | blattāriā | blattāriō | blattāriīs | |||
| vocative | blattārie | blattāria | blattārium | blattāriī | blattāriae | blattāria | |
Derived terms
References
- blattārĭus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “blattārĭus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette, page 221/3.
- “blattārius” on page 236/3 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)