Definify.com
Definition 2025
blostmian
blostmian
Old English
Verb
blōstmian
Conjugation
Conjugation of blōstmian (weak class 2)
| infinitive | blōstmian | tō blōstmianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | blōstmie blōstmiġe |
blōstmode |
| 2nd-person singular | blōstmast | blōstmodest |
| 3rd-person singular | blōstmaþ | blōstmode |
| plural | blōstmiaþ blōstmiġaþ |
blōstmodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | blōstmie blōstmiġe |
blōstmode |
| plural | blōstmien blōstmiġen |
blōstmoden |
| imperative | ||
| singular | blōstma | |
| plural | blōstmiaþ blōstmiġaþ |
|
| participle | present | past |
| blōstmiende blōstmiġende |
(ġe)blōstmod | |
Descendants
- English: blossom