Definify.com

Definition 2024


braaf

braaf

Dutch

Adjective

braaf (comparative braver, superlative braafst)

  1. well-behaved, obedient
  2. honorable, virtuous

Inflection

Inflection of braaf
uninflected braaf
inflected brave
comparative braver
positive comparative superlative
predicative/adverbial braaf braver het braafst
het braafste
indefinite m./f. sing. brave bravere braafste
n. sing. braaf braver braafste
plural brave bravere braafste
definite brave bravere braafste
partitive braafs bravers

Synonyms

  1. eerzaam.
  2. (virtuous): deugdzaam.
  3. (obedient): gehoorzaam.